Vejeteryan mutfağın en temel özelliği yemek pişirirken az yağ kullanılması ve mümkün olduğunca da sebze ve meyvelerin az pişirilmesidir. Çok haşlanmış sebze ve meyveler yerine biraz diri kalmış sebze ve meyveler tercih edilebilir. Böylelikle besin değerleri de az kaybolacaktır. Yemek pişerken oluşan sebze ve meyve sularının atılmayarak değerlendirilmesi de bir başka vejeteryan mutfak kuralıdır. Örneğin makarna suyu ile çorba yapılması bu kurala bir örnektir. Buğulama, vejeteryan mutfağın en sık kullanılan pişirme yöntemidir. Aynı şekilde sebzeleri ya da meyveleri yemek olarak hazırlarken olabildiğince kabuğunu soymadan pişirmek ya da servis etmek de doğal beslenmenin içeriğine uygun olacaktır. Yemekte tuz v şeker dengesinin korunması da önemlidir. Her yemeğe belli ölçüde tuz koyarken belli ölçüde de şeker konulması lezzet dengesi açısından anlamlı olacaktır. Şeker olarak doğal şekerler -pekmez, bal- kullanılabilir.

Vejeteryan mutfak kural yıkıcıdır. Sebzeler salata, meyveler sıcak yemek olabilir. Deneysel lezzetler özellikle vejeteryan ağız tadına hitap edecektir. Havuç yemeği, karnıbahar salatası bu deneysel çalışmalar arasında rahatlıkla yer alabilir.

Sudan ve baharatlardan da pişirmede bolca yararlanmak yemeğin lezzetini çeşitlendirecektir. Kısık ateş ise vejeteryan mutfağında yer alan malzemelerin yavaş yavaş tadını bırakmasında iyi bir yöntem olarak öne çıkar.

Yemişlerin (kuru incir, kuru kayısı, badem, fındık) yemeklerde ve salatalarda kullanılması da vejeteryan mutfağında sıkça görülür.

Yağ seçimi olarak katı yağlar yerine sıvı sebze yağları (zeytinyağı, çiçek yağı, soya yağı) kullanılmalıdır. Kızartma vejeteryan mutfağında yer sahibi olmakla birlikte sıkça başvurulacak bir pişirme tekniği olarak düşünülmemelidir.