Üzüm meyvesi, pek çok sahada kendisinden yararlanılan bir bitkidir.
Kütüklerde ve asmalarda yetiştirilir.
Üzümden faydalanılarak genellikle 3 şey yapılır:
Kuru üzüm, pekmez ve sirke.
Üzümün en güzel kısmı, çekirdeğidir.
Doktorlar bundan zayıf mideler için çok büyük faydaları olan bir takım terkipler yaparlar.
Üzümde şeker, asit, kalsiyum, demir, iyot, magnezyum, fosfor, potasyum gibi mineraller ve A, B, C vitaminleri vardır.
Üzümün kabuğunda kremortartar, asitik tanen, selüloz ve az miktarda protein ile mineraller vardır.
Üzüm bir beyin gıdasıdır; beyin ve sinir metabolizmasını destekler.
Gergin sinirler için birebirdir.
Öğleden sonra yiyeceğiniz bir miktar üzüm, vücudunuzu hattâ zihninizi bile günün geriye kalan kısmında zindeleştirir.
Üzümün içinde bulunan demir, kansızlığa karşı da bir ilaç gibidir.
Zehirli ve zararlı bir madde olan "üre"nin de vücutta birikmesine engel olarak onu vücuttan atar.
Üzümle tedavî bu bakımdan önem kazanmıştır.
İlâç olarak kullanılan üzüm cinsleri açısından "çavuş üzümü" ayrı bir değer ve özellik taşır. "Üzüm kürü" diye bilinen bu tedâvî; iyileşme dönemindeki hastalar, zayıflar ve kansızlık çekenler için çok yararlıdır.
(Günde 250 gram yiyerek başlayın, küre ve bu miktarı yavaş yavaş artırarak günde 2 - 2,5 kiloya kadar çıkarın. Yiyeceğiniz üzümü günün belli saatlerine dağıtın. Buna 2 ilâ 4 hafta devam edebilirsiniz. Kür yapıyorsanız mümkün olduğunca taze, yeni kopmuş ve iyice olmuş üzümleri tercih edin.)

Üzüm, şişmanlarla şeker hastalarının uzak durması gereken bir meyve iken bebek bekleyen anne adayları için harika bir meyvedir.